निरोप कायमचा - गझल

आता भेटू नको पुन्हा तू निरोप देतो कायमचा

दिलास तितका त्रास पुरे मी निरोप घेतो कायमचा

प्रेम कसे झाले, फुलले, कळले न कधी मजला तेव्हा

क्षणिक सुखाच्या मागे सगळा गुंता होतो कायमचा

नाती, गोती, जाती, पाती बनल्या भिंती फक्त तुला

नव युगातही अडाणीपणा रक्त शोषतो कायमचा

वचन दिले अन वचन घेतले वजन राहिले ना शब्दा

प्रेमामधल्या आठवणींचा चोथा उरतो कायमचा

परिस्थितीला ठरवुन दोषी, अशी कशी सुटशील सखे

लढल्याविन जो हरतो पश्चात्तापी झुरतो कायमचा

ॐ 

(c) Omkar Karhade