का सखे का...

का सखे का...

गुरु, १४/०७/२००५ 

का सखे का प्रेम हे मेघावरी केले उगा

श्रावणाचा दोष तो, नाही कुठे झाला दगा

बरसला तो, बरसणे हे काम, त्याचे नेमके

कोरडी झालीस आता, बोल त्याला शेलके?

कालचा जो सावळा, तो आज आहे उजळला

त्या दिलेल्या सप्तरंगा, ना तरी तो विसरला

प्रेम, असते आंधळे बहिरे मुके वेडे पिसे

जागते ना झोपते, तुजला जसे, त्याला तसे

मान्य तुजला बंधने, आकाश त्याला मोकळे

पण कुठेही नेतसे वारा, तुला का ना कळे?

आजही तो वाहतो अन् शोधतो चारी मिती

काय तुजला माहिती, झुरला किती, उरला किती?

ॐ